Tynki wapienne były stosowane w budownictwie już od czasów starożytnych.. Najstarsze ich ślady na ziemiach polskich prowadzą na Wawel IXw. n.e. Zalety wapna były znane od pokoleń. Nie bez powodu wykończenia tego typu były jednym z najpopularniejszych rozwiązań.

Tynki te sprawdzają się zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynków. Skały wapienne wypalane do formy proszku, połączone z wodą i kruszywem, podlegają procesowi karbonatyzacji, czyli pochłaniają dwutlenek węgla z powietrza i niejako wracają do swojej formy skalnej.

Specyficznym tynkiem wapiennym jest tadelakt. W trakcie nakładania stosuje się mydło potasowe i zachodząca reakcja chemiczna tworzy wodoodporną warstwę do zastosowania w miejscach narażonych na bezpośrednie działanie wody. Każdy tynk wapienny może podnieść swoje właściwości hydrofobowe przy zastosowaniu mydła potasowego, lecz tylko tadelakt zapewnia całkowitą wodoodporność.

Tynki wapienne mają też zastosowanie konserwacyjne i czasami używa się ich do odsolenia, lub osuszenia ścian budynków.